Saçma sapan bir yıl oldu 2018... Tatsız, tuhaf, tekinsiz...
Soğan pahalılaşıp mermi ucuzlarken Fenerbahçe düşme hattında tamamladı...
Ne olur taze seneye girdiğimizde?
Yılın başarı ödülleri dağıtılır.
Sporda 65 yıllık ihtişamıyla Milliyet yapıyor onun en muhteşemini.
Konumuz futbolsa, biraz da canımız sıkkınsa, 2018’i sadece “Oscar” kesmez, en kötüleri de unutmamak lazım dedim ve kişisel “Altın Ahududu Ödüllerimi” dağıtmaya karar verdim hak edenlere.
Liste aşağıda...
Ödül töreni haftaya Oymyakon’da...
Davos’u aratmaz, kışın -74’ü görmüşlüğü var ama şu sıralar -50 derece olmalı Yakutistan’daki yerleşim yeri.
Kazananları formalarıyla beklerim.
***
YILIN BAŞKANI
ALİ KOÇ
Kimse kıskanmasın... Sayın Ali Koç, sonradan katıldığı yarışta üstün bir performans göstererek yılın başkanı seçildi ve Altın Ahududu’yu hak etti...
Yarım sezonda üç teknik direktör ve bir düzine transferle Fenerbahçe gibi bir devi düşme hattına kadar indirmek, her babayiğidin harcı değil tabi.
Bilemiyorum; Oymyakon’a gelip bu ödülü kazanmasında büyük katkıları olan sayın Comolli’ye bir teşekkür konuşması yapar mı... Ama Comolli varsa, hala Fenerbahçe’nin futboldaki patronuysa, sayın Koç sayesindedir unutmamak lazım.
Ayrıca, Sarı-Lacivert dünyada hayal kırıklığı yaratmadan önce ortaya büyük bir ümit koyarak sonuçta gerçekleşen hüzün ve acının devasa boyutlara ulaşmasını sağladığı için, bir de mansiyon benden...
Allah her Fenerbahçeliyi “başarılarının” devamından korusun.
YILIN YÖNETİCİSİ
ALBAYRAK
Tartışmasız yılın “altın adamıdır” Galatasaray ikinci başkanı sayın Abdurrahim Albayrak... Ve şu günlerdeki “faaliyetleriyle” 2019 Altın Ahududu ödülüne de en güçlü aday olduğunu ortaya koymaktadır.
Neden?..
“Konuşmaması” telkin edilen kulüp sözcüsü olarak tarihe geçmesi bir yana, santrforsuz Galatasaray’ın mimarı, yapılamayan transferlerden sorumlu yöneticisi olması yetmez mi?
Gomis gibi bir gol makinesinin Galatasaray’dan apar topar postalanmasında büyük emek vermiş, satıldığında “kazanılan paranın”, yeri doldurulamayınca “kötü huyunun” altını çizerek akılları bulandırmış, Gomis eksiğini yara haline getirmiştir.
Yetmemiş, Alan Carvalho ve Alexandre Pato için Dubai’ye kadar gidip eli boş dönerek Galatasaray’a gönül vermiş milyonları hayal kırıklığına uğratmayı sürdürüyor başarıyla.
Hiçbir şey yapmasa Dubai dönüşü hava alanındaki yüz ifadesi yeter de artar “biz bittik” mesajı vermek ve milyonları kahretmek için.
İşte bu kadar büyük bir yetenek.
Sayın Albayrak’a bu büyük ödülü kazandıran “üst akıl” Galatasaray Başkanı sayın Cengiz’i de kutlamak lazım tabi.
Birlikte bekliyoruz Yakutistan’a.
2018’İN ‘EN’LERİ:
Yılın sportif direktörü bir tek transfer sektirmeden hepsini ıskalamayı başaran Comolli’dir tabi... Hatta yüzyılın. “Beceriksiz ama sempatik” deseniz, o da yok. Altın Ahududu’nun ana fikri sanki.
Yılın teknik ekibi, Beşiktaş maçında esame listesine 13 yabancı yazan Akhisarspor kulübesidir. Merak ediyorum, yabancı kuralına aykırı davranan her takım nasıl olur hükmen mağlubiyet kadar gol yiyerek bitirir maçı?
Yılın santrforu Slimani. Gol atamayan golcü; var mı ötesi.
Liste uzayıp gidiyor da... İğneyi kendimize batırmadan çuvaldızı ona buna saplamanın alemi yok!
Açık konuşmak lazım; Altın Ahududu kazanan yılın yorumcuları ben de dahil Fenerbahçe’yi anlayıp anlatmaya çalışanlardır.
Neler demedik ki yarım sezonda...
“İyi kadro” dan “yetersiz kadro”ya, “fizik gücü çok iyi rakip tükenince gol atıyor”dan, “fizik gücü berbat ikinci devreyi çıkaramıyor”a, “şanssız”dan “futbol şansla oynanmaz”a, “Ersun Yanal kurtarır”dan, “Ersun Yanal ne yapsın”a Fenerbahçe ile birlikte yalpalandık durduk.
Belki haklıydık... Bizi bu hale Fenerbahçe getirdi... Ama Altın Ahududu ödülü alan herkesin haklı sebepleri olabilir.
Kaytarmak yok; bir “Ahududu” da bize.
Oymyakon’da görüşmek üzere.
milliyet
