Merhaba Kıymetli Okurlarımız,
Bugün, daha önce 17 Kasım 2023 tarihli yazımda yer verdiğim, KFC Kadınlar Voleybol 1.Ligi takımlarından ALS Voleybol takımının oyuncusu Adlin Kaymaz ve ailesinden ‘Haberiniz Olsun’ istiyorum.
Bolu Belediyespor forması giydiği 2023 yılında, kulübünden aldığı ilk maaş ile Çobankaya Şehit Murat Paçal İlkokulu’nu ziyaret ederek öğrencilere çeşitli hediyeler verdiğinden bahsetmiş ve bu tür jestlerine devam etmek istediğini yazmıştım.
Hiç şüphe yok ki insan hayatındaki en önemli kurum ailedir. Her şeyi ilk önce aile ortamında öğreniriz. Anne, babaların en büyük hedefi, iyi bir evlat yetiştirmek, onları topluma yararlı bir insan olarak hayata hazırlamak. İşte onlardan biri de Adlin!
2001 doğumlu genç libero, sporcu bir aileden geliyor. Babası eski bir hentbolcu, annesi ise eski bir voleybolcu olan Adlin’in 14 yaşındaki erkek kardeşi de Halkbank Spor Kulübü altyapısında voleybol oynuyor. Beden Eğitimi Öğretmeni olan anne babası sayesinde adeta salonlarda büyüyen Adlin, onlardan bir sporcunun nasıl bir anlayışa sahip olması gerektiğini, yediklerinden yaşantısına kadar nelere dikkat etmesi gerektiğini iyi öğrenmiş. ‘Bizim için en önemlisi eğitimle birlikte sporu beraber ilerletmeleriydi ‘diyen baba Çağrı Kaymaz, Adlin’in Bahçeşehir Üniversitesi İç Mimarlık ve Çevre Tasarımı bölümündeki başarısı ile ailece gurur duyduklarını söylüyor.
Her Sezon İlk Maaşını Yardım İçin Harcıyor
Adlin, sekiz yıldır sesiz sedasız sürdürdüğü bir alışkanlığını bu yıl da devam ettirdi. Bu kez kulübünden aldığı ilk maaşla Ankara İhsan Sungu İlkokulu’nda miniklere ayakkabı yardımı yaptı. Genç voleybolcu, çocuklara, yaşlılara, özel durumu olanlara, sevgiye ve iyiliğe ulaşmak isteyenlerle bağ kurup fark yaratabilmek ve insanların hayatlarını güzelleştirebilmek için çaba harcıyor.
Örnek Olmayı ve Örneklerin Çoğalmasını İstiyor
Aslında yaptığı yardım etkinliklerini gizlemeyi düşünen Adlin, ısrarımla bunların yazıya dökülmesine razı oldu. Sağ elin verdiğini sol elin bilmemesi gerektiğine inansa da örnek olmak ve yardımların çoğalması amacıyla bugünkü yazımın sizlere ulaşmasına izin verdi. ‘Çok uzakta olsa da her zaman yakınımda hissettiğim miniklerim var. Balıkesir’de, Bolu’da, İstanbul’da olanlar… Kimisine ayakkabı, kimisine de defterler, çantalar, kalemler hediye ettim. Tek bir isteğim vardı onların da bana kocaman bir sarılma hediye etmesiydi. Hiçbiri de beni kırmadı, koşup boynuma atladılar, bana sıcacık ve kocaman bir sarılma hediye ettiler. Bazen kelimeler kifayetsiz kalır ve sadece bakışlarından bile anlarsın insanların ne demek istediğini. Ben onların ne kadar mutlu olduğunu bana sarılmalarından anlıyordum. Bu da bizim görünmeyen bağımızdı’ diyen Adlin’in en büyük amacı voleybol camiasının yardımlaşma ve dayanışma için yarışması. ‘Bizim hayat felsefemizde insanlara dokunmak, iyi birer birey olmak var. Çocuklarımıza da bunun bilincinde hareket etmeyi öğretmeye çalıştık. Kızım da bu bilinçle sosyal sorumluluk projelerine devam ediyor’ diyen Çağrı öğretmen, emeklerinin boşa çıkmadığını her sene görüyor.
‘Beni en çok etkileyen projem ilk projemdi. Özel duruma sahip olan bir amcayı hediye ettiğim tekerlekli sandalyeye oturtup kendisini ilerletirken hissettiklerimi kelimelere dökmem mümkün değil. Hele o amcanın yüzündeki mahcubiyet ve mutluluk ifade eden gülümsemesini asla unutamam’ diyen Adlin, o anları ‘Belki kimse görmedi ama o amcanın benimle yürüdüğü andı o an’ diye tanımlıyor.
‘İnsan gerek kendi hayatını gerekse başkalarının hatta hiç tanımadığı, bilmediği kişilerin hayatlarını güzelleştirmeli, onlarla bağ kurmalı’ diyen Adlin, ‘O bağların şeffaf olmasına hiçbir zaman izin vermeyin. Her zaman görünür kılın. İyilik bambaşka bir kavramdır. İçinde duygu, empati, anlayış vardır ama bunların hepsinin ötesinde iyiliğin içinde eyleme geçmek vardır. Ben de sekiz yıldır eyleme geçenlerden biriyim, olmaya da devam edeceğim. Umarım ki benim gibi daha birçok voleybolcu harekete geçe. Çünkü iyilik paylaştıkça çoğalır’ diyerek bu yardımlaşma dalgasının voleybol camiasında büyüyerek devam etmesini istiyor.
Kıymetli okurlarımız, ‘Perdenin görünen kısmında ben varım fakat omuzumda hep ailemin eli var. Hangi zamanda olursak olalım, nerede yaşarsak yaşayalım benim hep yanımdalardı. Küçüklüğümden beri bana öğrettiklerini hayata geçirmeye çalıştım hala çalışıyorum ve her zaman da çalışacağım’ diyen yüce gönüllü Adlin ve anne, babası ile öğretmenlerine ve antrenörlerine teşekkür ediyorum. İyiliğin bulaşıcı olduğunu, paylaştıkça çoğalacağına olan inancımla…
Kalın sağlıcakla.
